O AMD

AMD jest przewlekłą, degeneracyjną chorobą oczu. Dotyczy wyspecjalizowanego obszaru w centralnej części siatkówki, zwanego plamką. Plamka umożliwia widzenie drobnych szczegółów znajdujących się przed oczami patrzącego, np. słów w książce lub obrazów w telewizji. Dlatego gdy cała siatkówka pozwala zobaczyć, że przed patrzącym znajduje się książka, plamka umożliwia odczytywanie, co jest w tej książce napisane.

Istnieją dwa typy AMD: postać sucha AMD oraz postać wysiękowa AMD (wAMD).
Postać sucha AMD postępuje stosunkowo powoli i ma zwykle mniej ciężki przebieg niż postać wysiękowa. W obu typach choroby dochodzi do uszkodzenia widzenia centralnego, czyli plamki, co umożliwia dostrzeganie  drobnych szczegółów, znajdujących się bezpośrednio przed oczami patrzącego.
Gdy uszkodzone zostaje widzenie centralne (plamka), pacjent nie będzie w stanie wykonywać niektórych czynności, które w normalnych warunkach traktowane są, jak coś zwyczajnego, na przykład: czytanie, prowadzenie pojazdów, robienie zakupów, hobby.
Wczesne wykrycie i interwencja są kluczowe dla powstrzymania lub opóźnienia utraty wzroku.
W wAMD w obrębie siatkówki i w plamce pojawiają się nowe, nieprawidłowe naczynia, które uszkadzają widzenie. Proces ten nazywany jest neowaskularyzacją. Lekarz prowadzący może omówić istotę choroby, a także sposoby leczenia, w tym terapię anty-VEGF, która może spowolnić lub zatrzymać neowaskularyzację.

JAKIE SĄ CZYNNIKI RYZYKA wAMD?

Istnieje szereg czynników ryzyka, na które niestety nie mamy wpływu, np.
WIEK – ryzyko rośnie w zaawansowanym wieku
WYWIAD RODZINNY – do 3 razy większe ryzyko w obrębie rodziny
PŁEĆ – kobiety są bardziej podatne
RASA – osoby rasy kaukaskiej są narażone na większe ryzyko

CO MOGĘ ZROBIĆ?

Na szczęście istnieją także czynniki ryzyka, które można zmienić poprzez:

• Rzucenie palenia,
• Wybieranie produktów spożywczych zawierających antyoksydanty. Spożywanie szerokiej gamy kolorowych owoców i warzyw,
• Unikanie nadmiernej ekspozycji na słońce i noszenie okularów przeciwsłonecznych. zapewniających odpowiednią ochronę przy wychodzeniu na ostre światło słoneczne,
• Obniżenie wysokiego ciśnienia krwi,
• Unikanie nadwagi/otyłości.

Należy wyeliminować powyższe czynniki ryzyka lub przynajmniej można rozważyć zmiany w stylu życia, aby to ryzyko obniżyć.

OBJAWY

Jeżeli zauważysz następujące zmiany w widzeniu należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza okulisty:

• rozmazane widzenie
• proste linie, które wydają się falować lub zakrzywiać
• ciemne obszary w centralnym polu widzenia

LECZENIE

wAMD jest poważnym schorzeniem. Pozostawione bez leczenia doprowadzi do ciężkiej i trwałej utraty widzenia centralnego na poziomie ślepoty prawnej lub jeszcze bardziej zaawansowanej. Na szczęście, całkowita ślepota lub życie w ciemności prawie nigdy nie występują.
Ważne jest, aby po ustaleniu rozpoznania wAMD jak najszybciej rozpocząć leczenie, gdyż szybkość postępu wAMD zależy od różnorodnych czynników, które mogą być trudne do kontroli. Jeśli choroba zajęła tylko jedno oko, ryzyko rozwoju wAMD w drugim oku znacząco wzrasta. Ważne jest, aby regularnie kontrolować wzrok w obu oczach wykonując np. test Amslera.
Chociaż wAMD jest chorobą przewlekłą, obecne możliwości leczenia, takie jak terapia anty-VEGF, mogą opóźnić postęp choroby, zatrzymać ją lub nawet odwrócić utratę widzenia i zachować wzrok.

JAK JEST PODAWANA TERAPIA ANTY-VEGF?

Terapia anty-VEGF stosowana jest przez lekarza w postaci iniekcji (zastrzyku) podawanego bezpośrednio w okolicę chorego oka. Igła używana do iniekcji jest mała i krótka, a sama iniekcja zajmuje kilka sekund. Ponieważ do oka podane zostaną krople znieczulające, iniekcja będzie odczuwana jako niewielki punktowy ucisk na oko lub zadrapanie. W następnym dniu po zabiegu pacjent nie powinien odczuwać dyskomfortu w oku.