AMD

O AMD

AMD jest przewlekłą, degeneracyjną chorobą oczu. Dotyczy wyspecjalizowanego obszaru w centralnej części śiatkówki, zwanego plamką. Plamka pomaga w widzeniu drobnych szczegółów znajdujących się przed oczami patrzącego, np. słów w książce lub obrazów w telewizji. Dlatego gdy cała siatkówka pozwala zobaczyć, że przed patrzącym znajduje się książka, plamka pozwala odczytać, co jest w tej książce napisane.

Istnieją dwa typy AMD: postać sucha AMD oraz postać wysiękowa AMD(wAMD).
Postać sucha AMD postępuje stosunkowo powoli i ma zwykle mniej ciężki przebieg niż postać wysiękowa. W obu typach choroby dochodzi do uszkodzenia widzenia centralnego, które pomaga dostrzegać drobne szczegóły, znajdujące się bezpośrednio przed oczami patrzącego.
Gdy uszkodzone zostaje widzenie centralne, pacjent może nie być w stanie wykonywać niektórych czynności, które w normalnych warunkach traktowane są, jak coś zwyczajnego, na przykład: czytanie, prowadzenie pojazdów, robienie zakupów, hobby.
Wczesne wykrycie i interwencja są kluczowe dla powstrzymania lub opóźnienia utraty wzroku.
W wAMD w obrębie siatkówki i w regionie plamki pojawiają się nowe, nieprawidłowe naczynia, które wpływają na widzenie. Proces ten nazywany jest neowaskularyzacją. Lekarz prowadzący może omówić istotę choroby, a także sposby leczenia, w tym terapię anty-VEGF, która może spowolnić lub zatrzymać neowaskularyzację.

JAKIE SĄ CZYNNIKI RYZYKA wAMD?

Istnieje szereg czynników ryzyka, na które niestety nie mamy wpływu, np.
WIEK – ryzyko rośnie w zaawansowanym wieku
WYWIAD RODZINNY – do 3 razy większe ryzyko w obrębie rodziny
PŁEĆ – kobiety są bardziej podatne
RASA – osoby rasy kaukaskiej są narażone na większe ryzyko

CO MOGĘ ZROBIĆ?

Na szczęście istnieją także czynniki ryzyka, które można zmienić poprzez:

  • Rzucenie palenia,
  • Wybieranie produktów spożywczych zawierających antyoksydanty. Spożywanie szerokiej gamy kolorowych owoców i warzyw,
  • Unikanie nadmiernej ekspozycji na słońce i noszenie okularów przeciwsłonecznych. zapewniających odpowiednią ochronę przy wychodzeniu na ostre światło słoneczne,
  • Obniżenie wysokiego ciśnienia krwi,
  • Unikanie nadwagi/otyłości.

Oczywiście nie można zmienić wszystkich czynników ryzyka, ale przynajmniej można rozważyć zmiany w stylu życia, aby to ryzyko obniżyć.

OBJAWY

Będziesz prawdopodobnie pierwszą osobą, która zauważy zmiany w widzeniu takie jak:

  • rozmazane widzenie
  • proste linie, które wydają się falować lub zakrzywiać
  • ciemne obszary w centralnym polu widzenia

LECZENIE

wAMD jest poważnym schorzeniem. Pozostawione bez leczenia może doprowadzić ostatecznie do ciężkiej i trwałej utraty widzenia centralnego na poziomie ślepoty prawnej lub jeszcze bardziej zaawansowanej. Na szczęście, całkowita ślepota lub życie w ciemności prawie nigdy nie występują.
Wazne jest, aby po ustaleniu rozpoznania wAMD jak najszybciej rozpocząć leczenie, gdyż szybkość postępu wAMD zależy od różnorodnych czynników, które mogą być trudne do kontroli. Jeśli choroba zajęła tylko jedno oko, ryzyko rozwoju wAMD w drugim oku znacząco wzrasta. Wazne jest, aby regularnie kontrolować wzrok w obu oczach wykonując np. test Amslera.
Chociaż wAMD jest chorobą przewlwkłą, obecne możliwości leczenia, takie jak terapia anty-VEGF, mogą opóźnić postęp choroby, zatrzymać ja lub nawet odwrócić utratę widzenia i zachować wzrok na dłużej, co pomoże kontynuować aktywności, które sprawiają pacjentom radość.

JAK JEST PODAWANA TERAPIA ANTY-VEGF?

Terapia anty-VEGF stosowana jest przez lekarza w postaci iniekcji (zastrzyku) podawanego bezposrednio w okolicę części chorego oka. Igła używana do iniekcji jest mała i krótka, a sama iniekcja zajmuje kilka sekund. Ponieważ do oka podane zostaną krople znieczulające, iniekcja będzie odczuwana raczej jako niewielki punktowy ucisk na oko niż zadrapanie. W następnym dniu po zabiegu pacjent nie powinien odczuwać dyskomfortu w oku.